„…Moją ojczyzną jest Polska podziemna,
Walcząca w mroku, samotna i ciemna.
Moim powietrzem jest wicher bez nieba,
Moim pokarmem jest krew w garści chleba,
A moim światłem, co płynie z daleka,
Jest nasze prawo i prawo człowieka.
Może mnie dławić ten bunt wiecznie żywy,
Ale bez niego nie będę szczęśliwy,
Mogę uciekać przed zmagań żałobą,
Ale już nigdy nie ujdę przed sobą.
Wśród wielu ojczyzn, co płyną w mgle cudnej
Ja chcę tej jednej, tej wolnej, tej trudnej…”
Stanisław Baliński
1 marca w starachowickim Staszicu to dzień wyjątkowy, pełen zadumy, upamiętniający żołnierzy z lat 1944- 1963, nazwanych „Wyklętymi”. Żołnierzy, którzy w obronie suwerenności państwa polskiego, przeciwstawiali się sowieckiej agresji i reżimowi komunistycznemu. Żołnierzy, którzy narażeni na śmierć, tortury czy więzienie walczyli o niepodległą Polskę. Wreszcie żołnierzy, którzy pozostali wierni swym ideałom, zamkniętym w słowach Bóg – Honor – Ojczyzna.
Dlatego właśnie im – Żołnierzom Niezłomnym, za okazane męstwo, postawę patriotyczną, za przelaną krew, pozbawianym dobrego imienia i honoru, tylko przez to, że umiłowali Polskę, został poświęcony apel. Młodzi artyści pod kierunkiem p. Anny Wójcickiej, oddali im hołd przygotowując niezwykle wzruszający montaż słowno – muzyczny, przywołujący tych, których komunistyczne władze PRL skazały na zniesławienie i zapomnienie …. „Chwała Wyklętym Bohaterom”…
